CLICK HERE FOR THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES »

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2009

Νιώθεις;

Ξέρεις πώς είναι να είσαι κολλημένος στο ίδιο σημείο κι όλα γύρω σου να γυρίζουν; Τα συναισθήματα, οι άνθρωποι, οι στιγμές, οι αναμνήσεις... Όλα γυρίζουν υπερβολικά γρήγορα κι εσύ κάθεσαι εκεί, στο ίδιο σημείο μη μπορώντας να πάρεις μιαν απόφαση.

Όλα μοιάζουν λάθος κι όλα σωστά. Χωρίς να ξέρεις, το υπομένεις. Αν προχωρήσεις μπροστά θα πληγώσεις κάποιον που τον νοιάζεσαι πραγματικά. Αν κάνεις πίσω θα πληγώσεις τον εαυτό σου. Κι έτσι κάθεσαι στο ίδιο σημείο και τους πληγώνεις όλους.

Γιατί όλους; Γιατί όλοι το αξίζουν το ίδιο: καθόλου. Δεν ξέρεις τι θέλεις. Ή μάλλον ήξερες κάποτε τι ήθελες. Και το απέκτησες... Απλά δεν ήθελες να γίνει έτσι...

Κι αν η ζωή είναι έτσι, γιατί; Κι αν για να νιώθεις πρέπει να πληγώνεις, γιατί; Γιατί να πρέπει να συνεχίζεται το ίδιο γαμημένο παιχνίδι; Ας το σταματήσει κάποιος αν με ακούει... Ας το σταματήσει, κουράστηκα...

Failed in trust, got sunk in pain,
obsessed with love and clouds and rain
lives collapse and this fucking game
goes on and on and on and on............