Ήρθε απρόσκλητη η χαρά
και δεν πρόλαβα να την προυπαντήσω
"Γιατί λυπάσαι;" μου πέταξε
Της πέταξα μια συγκατάβαση
και γύρισα προς τον τοίχο
Ήρθε απρόσκλητη η χαρά
"Γιατί με αποφεύγεις;" με πόνεσε
δεν ήξερα τι να απαντήσω
και το' βαλα στα πόδια
Αλλωστε ο ανθρωπος δεν ειναι παρα ενα μελαγχολικο ον που του αρεσει να γελαει. οπως σε ολα τα μελαγχολικα οντα δηλαδη... κι αν καμμια φορα ξεχνας πως ειναι να χαμογελας δεν εχεις παρα να πεταξεις παρεα με τη θλιψη σου, σε τοπους οχι πιο ομορφους αλλα τουλαχιστον πιο δικους σου